ÖLÜM

Soğuk eli değdi yine tenlere . Acımasız ,apansız.Titretirken kalpleri yaraların sızısı duyuldu tenlerde.Ölüm yine zamansız...

Zaman kavramı yok ki onun . Kapılar sımsıkı kapalıyken gelir alır en sevileni.Teselli edecek kelimeler yetersiz , dağarcık sınırlı ,sabır diyoruz ancak sabır... Yakınlarına sabır ve ölene rahmet.

Ölüm gelince , yaşananlar değerli oluveriyor , küf kokulu sandıkların kapakları açılıyor binbir gıcırtıyla.Fısıltılar geliyor önce , çocuk bağırtıları sonra...En çok da kendi sesini duyunca irkilir insan bir de kaybettiğinin .

Geçmiş film şeridi gibi akıp kayarken hafızalardan el ele çıkarsın o sandıktan ,kapağı kapandığı anda geriye gözyaşların kalır , ıslak , soğuk.



Bu yazıyı yazdıran, çok sevdiğim bir arkadaşımın anneannesinin kaybını öğrendiğim akşamın sabahı hissettiklerimdir.

Seda ‘m anneannemize rahmet sizler de sabırlar diliyorum.

Dilerim ; sandıklarınızda bolca fısıltı bolca muhabbet olsun...